Verbum

праваліцца, ✂; зак.

1. Упасці ў якую-н. адтуліну.

   • П. ў яму.
   • Гатоў скрозь зямлю п. (хочацца знікнуць, схавацца ад сораму, страху і пад.).
   • Як скрозь зямлю праваліўся (знік невядома куды).
   • П. мне скрозь зямлю (клятвеннае запэўненне ў праўдзівасці сваіх слоў; разм.).

2. Абрушыцца ад цяжару.

   • Столь правалілася.

3. перан. Пацярпець няўдачу (у якой-н. справе або пра якую-н. справу; разм.).

   • Спробы праваліліся.
   • П. на экзамене.

4. перан. Прапасці, знікнуць (разм.).

   • Куды ты праваліўся на два тыдні?

5. Тое, што і уваліцца​¹ (у 2 знач.).

   • Вочы праваліліся.

|| незак. правальвацца, ✂.

|| наз. правал, ✂.

праваліць, ✂; зак.

1. Праламаць, абрушыць.

   • П. падлогу.

2. Загубіць якую-н. справу (разм.).

   • П. мерапрыемства.

3. Адхіліць, адвесці (разм.).

   • П. кандыдата.
   • П. каго-н. на экзамене (паставіць «незадавальняюча»).

|| незак. правальваць, ✂.

|| наз. правал, ✂.

правамерны, ✂ (кніжн.).

Унутрана апраўданы, заснаваны на праве, заканамерны.

• Правамерныя дзеянні.

|| наз. правамернасць, ✂.

правамоцны, ✂ (кніжн.).

Які мае законныя правы, паўнамоцтвы.

• П. сход.

|| наз. правамоцтва, ✂.

правансаль, ✂, м.

Соус з жаўткоў з алеем і вострымі прыправамі.

• Капуста п. (кіслая капуста з алеем і прыправамі).

праванскі, ✂:

• праванскі алей — самы лепшы гатунак аліўкавага алею.

правапарадак, ✂, м. (кніжн.).

Парадак грамадскіх адносін, замацаваны прававымі нормамі.

правапарушальнік, ✂, м. (афіц.).

Асоба, вінаватая ў правапарушэнні, якая парушыла закон.

|| ж. правапарушальніца, ✂.

правапарушэнне, ✂, н. (афіц.).

Парушэнне права, законаў; злачынства.

• Прафілактыка правапарушэнняў.

правапіс, ✂, м.

Агульнапрынятыя, узаконеныя правілы пісьма, арфаграфія.

• П. беларускай мовы.

|| прым. правапісны, ✂.