Verbum

праваліцца, ✂; зак.

1. Упасці ў якую-н. адтуліну.

   • П. ў яму.
   • Гатоў скрозь зямлю п. (хочацца знікнуць, схавацца ад сораму, страху і пад.).
   • Як скрозь зямлю праваліўся (знік невядома куды).
   • П. мне скрозь зямлю (клятвеннае запэўненне ў праўдзівасці сваіх слоў; разм.).

2. Абрушыцца ад цяжару.

   • Столь правалілася.

3. перан. Пацярпець няўдачу (у якой-н. справе або пра якую-н. справу; разм.).

   • Спробы праваліліся.
   • П. на экзамене.

4. перан. Прапасці, знікнуць (разм.).

   • Куды ты праваліўся на два тыдні?

5. Тое, што і уваліцца​¹ (у 2 знач.).

   • Вочы праваліліся.

|| незак. правальвацца, ✂.

|| наз. правал, ✂.