праваліць, ; зак.

  1. Праламаць, абрушыць.

    • П. падлогу.
  2. Загубіць якую-н. справу (разм.).

    • П. мерапрыемства.
  3. Адхіліць, адвесці (разм.).

    • П. кандыдата.
    • П. каго-н. на экзамене (паставіць «незадавальняюча»).

|| незак. правальваць, .

|| наз. правал, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)