Verbum

анлайнавы слоўнік

мох, ✂, м.

Споравая расліна без каранёў і кветак, якая сцелецца або расце прама ў вільготных мясцінах, на дрэвах, камянях.

◊

|| прым. мохавы, ✂, махавы, ✂, імховы, ✂, імшаны, ✂ і мшаны.

моц, ✂, ж.

Трываласць, мацунак.
- М. тканіны.
- М. жалеза.
Фізічная сіла.
- М. рук.
Праяўленне чаго-н.; сіла, ступень гэтага праяўлення.
- Набрацца моцы.
Магутнасць, сіла.
- М. Узброеных сіл.
Насычанасць, канцэнтрацыя.
- М. тытуню.
У спалучэнні з асабовай формай дзеяслова, прыметніка або займенніка (часцей з прыназоўнікам) выражае найвышэйшую ступень праяўлення дзеяння.
- Крычаць на ўсю м.

моцна...

Першая частка складаных слоў са знач.:

моцны (у 4 знач.), напр. моцнадзейны, моцнарадыёактыўны, моцнатокавы (спец.), моцнафакусіруючы;
вельмі, у высокай ступені, напр. моцнавільготны, моцнавязкі, моцназабруджаны, моцнасалёны;
з вялікай колькасцю чаго-н., напр. моцнагалінасты, моцнажалезісты, моцнапорысты.

моцны, ✂.

Трывалы, такі, які цяжка парваць, разбіць, зламаць.
- М. лёд.
- М. арэх.
- Моцныя сувязі (перан. надзейныя).
Здаровы, дужы.
- М. арганізм.
Устойлівы, трывалы.
- Моцная дружба.
Значны па ступені свайго праяўлення, моцы, велічыні.
- М. сон (глыбокі).
- Моцна (прысл.) пакахаць каго-н.
Не разбаўлены, канцэнтраваны.
- М. раствор (рэзкі).
Багаты, заможны, з вялікім дастаткам (разм.).
- М. калгас.
перан. Дасведчаны, вопытны, з добрымі ведамі.
- М. вучань.

◊

|| наз. моцнасць, ✂.

мочавыдзяленне, ✂, н. (спец.).

Працэс выдзялення мачы з арганізма.

|| прым. мочавыдзяляльны, ✂.

мочаны, ✂.

Прыгатаваны шляхам мачэння.

мочапалавы, ✂, (спец.).

Які мае адносіны да мачавой і палавой сістэмы арганізма.

мочаспусканне, ✂, н. (спец.).

Тое, што і мочавыдзяленне.

|| прым. мочаспускальны, ✂.

мочка, ✂, ж.

Ніжняя мясістая частка вуха.

|| прым. мочкавы, ✂.

мошаст, ✂, м. (уст.).

Крэп, аксаміт.

|| прым. машастовы, ✂.