моцны

прыметнік

  1. Трывалы, такі, які цяжка парваць, разбіць, зламаць.

    • М. лёд.
    • М. арэх.
    • Моцныя сувязі (пераноснае значэнне: надзейныя).

  2. Здаровы, дужы.

    • М. арганізм.

  3. Устойлівы, трывалы.

    • Моцная дружба.

  4. Значны па ступені свайго праяўлення, моцы, велічыні.

    • М. сон (глыбокі).
    • Моцна (прыслоўе) пакахаць каго-н.

  5. Не разбаўлены, канцэнтраваны.

    • М. раствор (рэзкі).

  6. Багаты, заможны, з вялікім дастаткам (размоўнае).

    • М. калгас.

  7. пераноснае значэнне: Дасведчаны, вопытны, з добрымі ведамі.

    • М. вучань.

Моцнае слоўца — лаянка, грубыя словы.

|| назоўнік: моцнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)