Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

мочавыдзяленне, , н. (спец.).

Працэс выдзялення мачы з арганізма.

|| прым. мочавыдзяляльны, .

мочаны, .

Прыгатаваны шляхам мачэння.

  • Мочаныя яблыкі.

мочапалавы, , (спец.).

Які мае адносіны да мачавой і палавой сістэмы арганізма.

мочаспусканне, , н. (спец.).

Тое, што і мочавыдзяленне.

|| прым. мочаспускальны, .

мочка, , ж.

Ніжняя мясістая частка вуха.

|| прым. мочкавы, .