Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорсуыэюя
вгджзйклмнпрстўхцчш

могілкі, ✂.

  1. Месца, дзе хаваюць памёршых.

    • Навокал царквы — м.

  2. перан. Месца, куды звозяць старую, пабітую тэхніку.

    • М. варожай тэхнікі.

|| прым. могілкавы, ✂.

могільнік, ✂, м.

  1. Тое, што і могілкі.

  2. Старажытныя могілкі.

  3. Месца захавання радыёактыўных адходаў (спец.).

|| прым. могільнікавы, ✂.