Verbum

мона...

Першая частка складаных слоў у знач.: які складаецца з аднаго, адзінага, які адносіцца да аднаго; адзіночны, напр. монатэізм, монакультура, монамалекулярны.

монакультура, ✂, ж. (спец.).

Вырошчванне на працягу многіх гадоў адной і той жа сельскагаспадарчай культуры на адным і тым жа ўчастку.

|| прым. монакультурны, ✂.

монатэізм, ✂, м. (спец.).

Вера, заснаваная на пакланенні адзінаму богу, адзінабожжа; проціл. політэізм.

|| прым. монатэістычны, ✂.

• Монатэістычныя рэлігіі.

монстр, ✂, м. (кніжн.).

Пачвара, страшыдла.