моц назоўнік | жаночы род
-
Трываласць, мацунак.
- М. тканіны.
- М. жалеза.
-
Фізічная сіла.
- М. рук.
-
Праяўленне чаго-н.; сіла, ступень гэтага праяўлення.
- Набрацца моцы.
-
Магутнасць, сіла.
- М. Узброеных сіл.
-
Насычанасць, канцэнтрацыя.
- М. тытуню.
-
У спалучэнні з асабовай формай дзеяслова, прыметніка або займенніка (часцей з прыназоўнікам) выражае найвышэйшую ступень праяўлення дзеяння.
- Крычаць на ўсю м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)