Verbum

лясніцтва, ✂, н.

Участак лесу як гаспадарчая адзінка, а таксама ўпраўленне, якое ведае гэтым лясным участкам.

ляснічы, ✂, м.

Кіраўнік лясніцтва, спецыяліст па лясной гаспадарцы.

ляснічыха, ✂, ж.

Жонка ляснічага.

ляснуцца, ✂; зак. (разм.).

Моцна стукнуцца аб што-н.

• Л. рукой аб вушак.

ляснуць, ✂; зак.

1. гл. ляскаць.

2. каго і па чым. Ударыць рукой па твары, целе.

   • Л. па плячах.

3. перан. Прапасці марна, згінуць (разм.).

   • Усё нажытае раптам ляснула.

лясун, ✂, м.

У славянскай міфалогіі: лясны дух, чалавекападобная казачная істота, якая жыве ў лесе.

лясы

Тачыць лясы (разм.). Займацца пустымі размовамі.

• Цэлыя дні лясы точаць.

лятаць, ✂; незак.

Тое, што і ляцець (у 1 знач., але з той розніцай, што лятаць абазначае дзеянне, якое паўтараецца ці адбываецца ў розных кірунках).

|| наз. лятанне, ✂.

|| прым. лятальны, ✂.

• Л. апарат.

ляток, ✂, м.

1. Адтуліна ў вуллі для вылету пчол.

2. Адтуліна ў доменнай печы, праз якую прапускаецца метал або шлак.

лятун, ✂, м. (разм.).

1. Той, хто добра лятае, скача.

2. Той, хто часта мяняе месца працы ў сувязі з асабістай выгадай.

|| ж. лятуха, ✂.