Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

вальс, , м.

Плаўны танец трохдольнага размеру, а таксама музыка ў рытме такога танца.

|| прым. вальсавы, .

вальсава́ць, ; незак.

Танцаваць вальс.

  • Лёгка в.

вальта́ж, , м.

Устарэлая назва напружання электрычнага току.

|| прым. вальтажны, .

вальтме́тр, , м.

Прыбор для вымярэння электрарухальнай сілы і напружання ў электрычным ланцугу.

вальфра́м, , м.

Хімічны элемент, тугаплаўкі метал серабрыстага колеру.

|| прым. вальфрамавы, .

вальцава́ць, ; незак. (спец.).

Пракатваць, прапускаць паміж вальцамі.

  • В. ліставое жалеза.

|| наз. вальцоўка, .

|| прым. вальцовачны, .

вальцо́вы, .

Абсталяваны вальцамі або зроблены пры дапамозе вальцоў.

  • В. млын.
  • В. памол.

вальцо́ўка, , ж. (разм.; спец.).

  1. гл. вальцаваць.

  2. Машына, якой вальцуюць.

вальцо́ўшчык, , м.

Рабочы, які абслугоўвае вальцовачныя машыны.

|| ж. вальцоўшчыца, .

ва́льцы, , м.

Прэс у выглядзе двух або некалькіх цыліндраў, валкоў або конусаў, якія верцяцца ў розных напрамках і служаць для пракаткі, драблення чаго-н.

|| прым. вальцовы, .

  • В. станок.