Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

вычытаць, ; зак.

  1. Даведацца пра што-н. з прачытанага.

    • В. навіну.
  2. Выверыць, чытаючы (спец.).

    • В. рукапіс.

|| незак. вычытваць, .

|| наз. вычытка, .

вычэрпвацца, ; незак. (кніжн.).

Мець у чым-н. свой канец, мяжу.

  • Гэтым справа не вычэрпваецца.

вышка, , ж.

Высокая, пераважна конусападобная, пабудова спецыяльнага прызначэння, вежа.

  • Тэлевізійная в.
  • Буравая в.

|| прым. вышачны, .

вышкі, .

Насціл пад страхой у хляве або ў канюшні для сена, розных гаспадарчых прылад.

  • Класці сена на в.

вышмаргнуць, ; зак.

Выцягнуць рыўком з чаго-н.

  • В. нітку з іголкі.

|| незак. вышморгваць, .

вышпурнуць, ; зак. (разм.).

Выкінуць вон.

  • В. венік за дзверы.

|| незак. вышпурваць, .

выштукаваць, ; зак. (разм.).

Змайстраваць што-н., разумна камбінуючы, эканомна выкарыстоўваючы матэрыял.

  • В. цацку.

|| незак. выштукоўваць, .

выштурхаць, ; зак.

Выштурхнуць у некалькі прыёмаў.

|| незак. выштурхваць, і выштурхоўваць, .

выштурхнуць, ; зак.

Штуршком, напорам выкінуць, выдаліць.

  • В. з пакоя каго-н.

|| незак. выштурхваць, і выштурхоўваць, .

вышук, , м.

Дазнанне, якое папярэднічае суду, збор доказаў.

  • Крымінальны в. (аддзел міліцыі, які займаецца раскрыццём і спыненнем крымінальных злачынстваў).

|| прым. вышуковы, .