вычытаць, ✂; зак.

  1. Даведацца пра што-н. з прачытанага.

    • В. навіну.

  2. Выверыць, чытаючы (спец.).

    • В. рукапіс.

|| незак. вычытваць, ✂.

|| наз. вычытка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)