Verbum

упадачны, ✂.

Такі, які бывае пры ўпадку ў грамадскім, культурным жыцці, пасіўна-безнадзейны.

• Упадачная гаспадарка.
• У. настрой.

|| наз. упадачнасць, ✂.

упадзіна, ✂, ж.

Паглыбленае месца, паглыбленне.

• Вочная ў.

упадніцтва, ✂, н. (кніжн.).

Упадніцкія настроі ў якой-н. галіне грамадскага жыцця.

|| прым. упадніцкі, ✂.

упаіць, ✂; зак. (разм.).

Напаіць дап’яна.

|| незак. упойваць, ✂.

упаковачны, ✂.

Які прызначаны, служыць для ўпакоўкі.

• Упаковачная папера.

упакоўваць, ✂; незак.

Тое, што і пакаваць.

упакоўка, ✂, ж.

1. гл. пакаваць.

2. Матэрыял, якім пакуюць.

   • У. з цэлафану.

упакоўшчык, ✂, м.

Работнік па ўпакоўцы чаго-н.

|| ж. упакоўшчыца, ✂.

упаліць, ✂; зак.

Прымусіць гарэць.

• Ледзь упаліла сырыя дровы.

|| незак. упальваць, ✂.

упалы, ✂.

1. Які ўваліўся, запаў унутр чаго-н.

   • Упалыя вочы.

2. перан. Аслабелы, слабы (пра голас).

   • Гаварыць упалым голасам.