Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

унутры, прысл. і прыназ.

У сярэдзіне, у межах чаго-н.

  • У мяне ў. кіпела помста.
  • У. горада.

унутры..., прыстаўка.

Утварае прыметнікі са знач. які знаходзіцца ў сярэдзіне, унутры чаго-н., напр. унутрыатамны, унутрывідавы, унутрывенны.

унучка, , ж.

Дачка сына або дачкі.

унушаць, ; незак.

Дзейнічаць на псіхіку з мэтай выклікаць пэўную рэакцыю; прыводзіць у стан гіпнозу.

|| зак. унушыць, .

|| наз. унушэнне, .

унушэнне, , н.

  1. гл. унушаць.

  2. Уздзеянне на псіхіку хворага, гіпноз.

    • Лячэнне ўнушэннем.

унцыя, , ж.

Мера аптэкарскай вагі, роўная 29,86 г.; у некаторых краінах наогул мера вагі (каля 30 г).

упад:

  • да ўпаду (разм.) — да знямогі, поўнай страты сіл.

    • Танцы да ўпаду.

упадабаць, ; зак. (разм.).

  1. Спадабаць, захапіцца чым-н.

    • У. новую работу.
  2. Прыйсціся да спадобы.

    • У. дзяўчыну.

упадак, , м.

Стан аслаблення дзейнасці, змяншэння актыўнасці.

  • У. сіл.
  • Гаспадарка прыйшла ва ў.

упадаць, ; незак.

  1. Уцякаць, улівацца (пра раку).

    • Сож упадае ў Днепр.
  2. Даглядаць каго-, што-н. (разм.).

    • Ён надта не ўпадае за гаспадаркай.
  3. Заляцацца да каго-н. (разм.).

    • У. за дзяўчынай.

|| наз. упадзенне, .

  • Пры ўпадзенні Палаты ў Дзвіну.