Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

выцвісці, ; зак.

Пазбавіцца яркасці афарбоўкі (ад часу, сонца і пад.).

|| незак. выцвітаць, .

выцвярэзнік, , м.

Спецыяльны пункт для выцверажэння.

  • П’яны трапіў у в.

выцерпець, ; зак.

Цярпліва перанесці (боль, пакуты і пад.).

выцерушыць, ; зак. (разм.).

Трасучы, высыпаць (што-н. дробнае, сыпкае).

  • В. зерне з коласа.

|| незак. выцярушваць, .

выцерці, ; зак.

  1. Выціраючы, зрабіць сухім, чыстым.

    • В. стол.
    • В. пот з ілба.
  2. Вынасіць, вышмуляць.

    • В. локці ў касцюме.

|| незак. выціраць, .

|| звар. выцерціся, .

|| незак. выцірацца, .

выцерціся, ; зак.

  1. гл. выцерці.

  2. Вынасіцца, знасіцца ад трэння.

    • Паліто выцерлася.

|| незак. выцірацца, .

выцесніць, ; зак.

Замяніць сабой, вывеўшы з ужытку што-н.

  • Тэхніка выцесніла ручную працу.

|| незак. выцясняць, .

выцечы, ; зак.

Выліцца праз якую-н. адтуліну.

  • Вада выцекла з бочкі.

|| незак. выцякаць, .

выціснуць, ; зак.

  1. Ціскам дастаць або, ціскаючы, выпусціць вадкасць з чаго-н.

    • В. сок з лімона.
    • В. слёзы (перан. вымушана заплакаць; разм.).
    • Слова не выціснеш з каго-н. (перан. не прымусіш слова сказаць; разм.).
  2. Ціскам выламаць.

    • В. шыбу.
  3. перан. 3 цяжкасцю атрымаць што-н.

    • В. з гаспадаркі ўсё.
  4. Тое, што і выцесніць.

  5. Зрабіць пры дапамозе ціснення.

    • В. надпіс залатымі літарамі.

|| незак. выціскаць, .

выццё, , н.

  1. гл. выць.

  2. Працяжны крык некаторых жывёл (ваўка, сабакі і інш.).

    • Чулася в. сабакі.