Verbum

унаследаваць, ✂; зак.

1. гл. наследаваць.

2. Атрымаць якую-н. уласцівасць, якасць ад бацькоў, ад папярэдніх пакаленняў.

   • У. характар бацькі.

унесці, ✂; зак.

1. Прынесці ўнутр.

   • У. рэчы ў дом.

2. Заплаціць.

   • У. плату.

3. Перадаць на чыё-н. меркаванне.

   • У. прапанову ў прэзідыум.

4. Уключыць, дабавіць.

   • У. змены ў праект пастановы.
   • У. кампост у глебу.

5. Выклікаць, зрабіць.

   • У. жвавасць у размову.
   • У. разлад у сям’ю.

|| незак. уносіць, ✂.

|| наз. унясенне, ✂.

універмаг, ✂, м.

Скарачэнне: універсальны магазін.

• Цэнтральны ў.

|| прым. універмагаўскі, ✂.

універсал, ✂, м.

Работнік, які валодае ўсімі прыватнымі спецыяльнасцямі ў сваёй прафесіі.

• Слесар-у.
• Канструктар-у.

універсалізаваць, ✂; зак. і незак. (кніжн.).

Абагульніць (-няць), зрабіць (рабіць) агульным, універсальным; распаўсюдзіць (-джваць) на многае, многіх.

• У. падрыхтоўку спецыялістаў.

|| наз. універсалізацыя, ✂.

універсалізм, ✂, м. (кніжн.).

Валоданне разнастайнымі ведамі, звесткамі, навыкамі.

універсаліі, ✂, ж. (спец.).

Сукупнасць паняццяў, агульных для ўсіх ці многіх моў, але такіх, якія ў іх выражаюцца па-рознаму.

• У. лексіка-семантычнага плана.
• Дэдуктыўныя і індуктыўныя моўныя у.

універсальны, ✂.

1. Разнастайны, які ахоплівае многае.

   • Універсальныя веды.
   • У. спецыяліст.

2. З разнастайным прызначэннем, для разнастайнага выкарыстання.

   • У. інструмент.
   • У. станок.

|| наз. універсальнасць, ✂.

універсам, ✂, м.

Скарачэнне: універсальны магазін самаабслугоўвання — магазін, які гандлюе харчовымі таварамі і некаторымі таварамі гаспадарчага прызначэння.

|| прым. універсамаўскі, ✂.

універсітэт, ✂, м.

1. Вышэйшая навучальная і навуковая ўстанова з рознымі прыродазнаўча-матэматычнымі і гуманітарнымі аддзяленнямі (факультэтамі).

   • Беларускі дзяржаўны у.

2. Назва навучальных устаноў па павышэнню навукова-палітычных ведаў, адукацыі ў якой-н. галіне.

   • Вячэрні у.
   • У. культуры.

|| прым. універсітэцкі, ✂.