Verbum

прыватнаўласніцкі, ✂.

Тое, што і прыватны (у 3 знач.).

• Прыватнаўласніцкая гаспадарка.

прыватнік, ✂, м. (разм.).

Прыватны гандляр, прадпрыемец.

|| ж. прыватніца, ✂.

|| прым. прыватніцкі, ✂.

прыватны, ✂.

1. Які з’яўляецца асобнай часткай чаго-н., не агульны, не тыповы.

   • П. вывад.
   • Заключэнне ад агульнага да прыватнага (наз.).
   • П. факт.

2. Асабісты, не грамадскі, не дзяржаўны.

   • Прыватная тэлеграма.
   • Прыватная справа.

3. Які належыць пэўнай асобе, не грамадству, не дзяржаве.

   • Прыватная ўласнасць.
   • П. заказ.

4. Які мае адносіны да асабістага, індывідуальнага валодання, дзейнасці, гаспадаркі і адносін, якія адсюль вынікаюць.

   • Прыватнае жыццё.

○

• Прыватная пастанова (спец.) — пастанова, якая выносіцца судом па пытанню, што не падлягае яго кампетэнцыі.

прыват-дацэнт, ✂, м.

У вышэйшых навучальных установах да рэвалюцыі: пазаштатны выкладчык, роўны па званню дацэнту, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

|| прым. прыват-дацэнцкі, ✂.

прывезці, ✂; зак.

Даставіць, завезці.

|| незак. прывозіць, ✂.

|| наз. прывоз, ✂ і прывозка, ✂.

прывесіць, ✂; зак.

Прымацаваць у вісячым становішчы.

• П. лямпу да столі.

|| незак. прывешваць, ✂.

|| наз. прывешванне, ✂.

прывеславаць, ✂; зак.

Наблізіцца, вяслуючы.

• П. да берага.

|| незак. прывяслоўваць, ✂.

прывесці, ✂; зак.

1. Ведучы, памагчы дайсці.

   • П. дзяцей дадому.

2. Паслужыць шляхам да чаго-н.

   • Сляды прывялі паляўнічых да нары.
   • Сцежка прывяла на паляну.

3. перан., каго (што) да чаго. Давесці да якога-н. выніку, стаць прычынай чаго-н.

   • Новыя факты прывялі вучонага да важнага адкрыцця.
   • Усё гэта можа п. да вялікіх непрыемнасцей.

4. каго-што ў што. Зрабіць што-н. (што ўказана назоўнікам).

   • П. ў захапленне.
   • П. прыгавор у выкананне.
   • П. ў належны выгляд.

5. Даць прыплод, нарадзіць (разм.).

   • Свіння прывяла адзінаццаць парасят.

6. Паведаміць для падмацавання чаго-н., напомніць.

   • П. выказванне вучонага.
   • П. прыклад.

|| незак. прыводзіць, ✂.

|| наз. прывядзенне, ✂ і прывод, ✂.

прыветлівы, ✂.

Добразычлівы, гасцінны, ветлівы.

• П. гаспадар.
• Прыветліва (прысл.) сустрэць гасцей.

|| наз. прыветлівасць, ✂.

прывід, ✂, м.

1. Вобраз каго-, чаго-н., што бачыцца ва ўяўленні.

   • Начныя прывіды.

2. Ледзь акрэсленыя рысы чаго-н., контуры.

   • Аддаленыя прывіды зарыва.