Verbum

высмажыць, ✂; зак.

Добра ўсмажыць.

• В. мяса.

|| незак. высмажваць, ✂.

высмактаць, ✂; зак.

Смокчучы, выцягнуць.

• В. кроў з ранкі.
• В. усе сокі з каго-н. (перан.).

|| незак. высмоктваць, ✂.

высмаліць, ✂; зак. (разм.).

Знішчыць агнём, сонцам і пад., выпаліць.

• Пажар высмаліў лес.
• Спёка высмаліла траву на паплавах.

|| незак. высмальваць, ✂.

высмеяць, ✂; зак.

Насмешкай паказаць адмоўныя адносіны да каго-, чаго-н.

• В. мяшчанства.

|| незак. высмейваць, ✂.

высокапастаўлены, ✂.

Які займае высокае грамадскае або службовае становішча.

• Высокапастаўленая асоба.

высокапрадукцыйны, ✂.

Які вызначаецца вялікай, высокай прадукцыйнасцю.

• Высокапрадукцыйная праца.

высокасць, ✂, ж.

У дарэвалюцыйнай Расіі: тытулаванне членаў царскага дому (у спалучэнні з займеннікамі ваша, іх, яго, яе).

• Яго в.

высокатаварны, ✂.

Які выпускае, дае вялікую колькасць таварнай прадукцыі.

• Высокатаварная гаспадарка.

высокі, ✂.

1. Вялікі па працягласці знізу ўверх або далёка размешчаны ў напрамку знізу ўверх; проціл. нізкі.

   • В. рост.
   • В. дом.
   • Высокія горы.
   • Жыць высока (прысл.).
   • В. лоб (вялікі).

2. Значна большы за сярэднюю норму, за сярэдні ўзровень.

   • В. ціск крыві.
   • В. ўраджай.
   • Высокія тэмпы развіцця.
   • В. працэнт.
   • Высокая вада (на высокім узроўні).

3. Выдатны па свайму значэнню, вельмі важны, пачэсны (кніжн.).

   • Высокая адказнасць.
   • В. гонар.
   • Высокая ўзнагарода.
   • В. госць.

4. Поўны глыбокага значэння, незвычайны па свайму зместу (кніжн.).

   • Высокая ідэйнасць.
   • В. стыль.

5. Вельмі добры.

   • Высокае майстэрства.
   • Кніга высокай вартасці.
   • Быць высокай думкі пра каго-н.

6. Тонкі, гучны, які ўтвараецца ваганнямі вялікай частаты (пра гукі).

   • В. голас.
   • Высокая нота.

|| памянш. высокенькі, ✂.

|| наз. вышыня, ✂.

высоўны, ✂.

Прыстасаваны для высоўвання.

• Высоўная скрынка.