Verbum

ваенко́м, ✂, м.

Ваенны камісар.

|| прым. ваенкомаўскі, ✂.

ваенна... і ваенна-...

Першая частка складаных слоў у знач. ваенны, які мае адносіны да абслугоўвання ўзброеных сіл, да вядзення вайны, напр. ваенна-паветраны,ваенна-прамысловы, ваенна-інжынерны.

ваеннаабавя́заны, ✂, м.

Асоба, якая павінна несці вайсковую службу (падлягае прызыву або знаходзіцца ў запасе).

|| ж. ваеннаабавязаная, ✂.

ваеннапало́нны, ✂, м.

Ваеннаслужачы, узяты ў палон.

ваеннаслу́жачы, ✂, м.

Асоба, якая знаходзіцца на вайсковай службе ў кадравай арміі.

|| ж. ваеннаслужачая, ✂.

вае́нна-палявы́, ✂.

Ваенны (у 2 знач.), які ажыццяўляецца, дзейнічае ва ўмовах ваеннага часу.

• Ваенна-палявы суд.
• Ваенна-палявая хірургія.

вае́нна-прамысло́вы, ✂:

• ваенна-прамысловы комплекс — аб’яднанне манаполій, прадпрыемстваў, што вырабляюць ваенную прадукцыю, прадстаўнікоў узброеных сіл і часткі дзяржаўна-адміністрацыйнага апарату, якое ставіць сваёй мэтай гонку ўзбраенняў.

вае́нны, ✂.

1. гл. вайна.

2. Які мае адносіны да абслугоўвання арміі і патрэб вайны.

   • Ваенная прамысловасць.
   • Ваеннае становішча.
   • На в. лад.

3. Тое, што і ваеннаслужачы.

вае́ншчына, ✂, ж., зб. (пагард.).

Агрэсіўныя ваенныя колы.

важа́к, ✂, м.

1. Павадыр статка, чарады.

2. Кіраўнік, арганізатар.

   • В. моладзі.