прапарцыянальнасць, ✂, ж.
-
гл. прапарцыянальны.
-
У матэматыцы: такая залежнасць паміж велічынямі, пры якой павелічэнне адной з іх цягне за сабой змяненне
другой у столькі ж разоў.
- Прамая п. (пры якой з павелічэннем адной велічыні другая павялічваецца).
- Адваротная п. (пры якой з павелічэннем адной велічыні другая памяншаецца).
прапарцыянальны, ✂.
-
У матэматыцы: які знаходзіцца ў адносінах прапарцыянальнасці (у 2 знач.).
- Прапарцыянальныя велічыні.
-
Які знаходзіцца ў пэўных колькасных адносінах, адпаведнасці з чым-н.
- Прапарцыянальнае прадстаўніцтва.
-
Які мае правільныя прапорцыі (у 2 знач.), суразмерны.
|| наз. прапарцыянальнасць, ✂.
прапаршчык, ✂, м.
-
Воінскае званне асоб, якія добраахвотна праходзяць службу звыш устаноўленага тэрміну, а таксама асоба, што
носіць гэта званне.
-
У царскай арміі: самы малодшы афіцэрскі чын, а таксама асоба ў гэтым чыне.
|| прым. прапаршчыцкі, ✂.
прапарыцца, ✂; зак.
-
Выпарыцца, папарыцца як належыць.
-
Правесці які-н. час парачыся.
|| незак. прапарвацца, ✂.
прапарыць, ✂; зак.
Выпарыць (у 1 знач.) як належыць, апрацаваць парай.
|| незак. прапарваць, ✂.
|| наз. прапарванне, ✂ і прапарка, ✂.
|| прым. прапарачны, ✂.