прапаршчык, , м.

  1. Воінскае званне асоб, якія добраахвотна праходзяць службу звыш устаноўленага тэрміну, а таксама асоба, што носіць гэта званне.

  2. У царскай арміі: самы малодшы афіцэрскі чын, а таксама асоба ў гэтым чыне.

|| прым. прапаршчыцкі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)