Verbum

спажывальнік, ✂, м.

Тое, што і спажывец.

|| ж. спажывальніца, ✂.

|| прым. спажывальніцкі, ✂.

спажываць, ✂; незак.

1. Выкарыстоўваць як ежу.

   • С. мяса.

2. Выкарыстоўваць, расходаваць для сябе.

|| зак. спажыць, ✂.

|| наз. спажыванне, ✂.

• Тавары народнага спажывання.

спажывец, ✂, м.

1. Асоба або арганізацыя, якія спажываюць прадукцыю чыёй-н. вытворчасці.

   • Тавары для масавага спажыўца (для масавага пакупніка).

2. перан. Той, хто імкнецца да задавальнення толькі сваіх патрэб (неадабр.).

|| прым. спажывецкі, ✂.

• Спажывецкая кааперацыя.

спажывецкі, ✂.

1. гл. спажывец.

2. перан. Характэрны для чалавека, які стараецца задаволіць толькі ўласныя патрэбы (неадабр.).

   • Спажывецкія адносіны да жыцця.

спажытак, ✂, м.

1. Тое, што служыць для харчавання, для ежы, а таксама рэчы, якімі карыстаюцца; маёмасць.

2. перан. Карысць, каштоўнасць.

   • С. ад кветак вялікі.

3. Карыстанне.

   • Аддаць людзям на с.

спажыўны, ✂.

1. Прызначаны для яды, спажывання.

   • Спажыўныя расліны.

2. Тое, што і пажыўны.

|| наз. спажыўнасць, ✂.

спазма, ✂, ж.

Сутарга, сутаргавае скарачэнне мышцаў.

• Спазмы ў горле.

|| прым. спазматычны, ✂ і спастычны, ✂.

спазнацца, ✂; зак. (разм.).

1. Здружыцца; блізка сысціся.

   • Нашы дзеці спазналіся ў школе.

2. з чын. Сутыкнуцца з чым-н., зведаць што-н.

   • С. з цяжкім жыццём.

|| незак. спазнавацца, ✂.

спазнаць, ✂; зак.

1. Засвоіць, асэнсаваць з’явы рэчаіснасці, атрымаць уяўленне.

   • С. законы развіцця грамадства.
   • С. ісціну.

2. Набыць веды ў чым-н., пазнаць што-н.

   • С. устройства агрэгата.

3. і з дадан. сказам. Зазнаць, зведаць што-н. на ўласным вопыце, перажыць што-н.

   • С. нягоды і пакуты.
   • С., што такое вайна.

|| незак. спазнаваць, ✂.

|| наз. спазнаванне, ✂.

спазненне, ✂, м.

Прыход, наступленне чаго-н. пазней устаноўленага часу.

• Прыйсці на работу са спазненнем.
• Цягнік прыйшоў са спазненнем.