Verbum

смертны, ✂.

1. Які канчаецца смерцю.

   • С. час.
   • С. выпадак.

2. Такі, які павінен памерці.

   • Усякі чалавек с.
   • Нам, смертным (наз.), не ўсё ўдаецца.

3. Які вядзе да смерці, пазбаўляе жыцця.

   • С. прыгавор.

смерць, ✂, ж.

1. Спыненне жыццядзейнасці арганізма.

   • Клінічная с. (прамежак часу, калі дыханне і сардэчная дзейнасць спыняцца, але тканкі яшчэ ў пэўнай ступені захоўваюць жыццяздольнасць).
   • Біялагічная с. (поўнае спыненне біялагічных працэсаў у клетках і тканках арганізма).
   • Раптоўная с.
   • Быць пры смерці (паміраць).
   • Не на жыццё, а на с. (не шкадуючы жыцця).
   • Палітычная с. (немагчымасць для каго-н. працягваць палітычную дзейнасць).

2. у знач. вык. Спыненне якой-н. дзейнасці.

   • Творчая няўдача для яго — с.

◊

• Да смерці (разм.) — вельмі моцна.

смерч, ✂, м.

Моцны віхор, які падымае ўверх і круціць слуп вады, пяску, пылу.

• С. на моры.

|| прым. смерчавы, ✂. С. слуп.

сметнік, ✂, м.

Месца, куды выкідаюць смецце, непрыгодныя і непатрэбныя рэчы.

смех, ✂, м.

Кароткія характэрныя галасавыя гукі, якія выражаюць весялосць, радасць, задаволенасць, а таксама злараднасць, насмешку і іншыя пачуцці.

• Здаровы дзіцячы с.
• Без смеху (сур’ёзна).
• Не да смеху (няма прычыны смяяцца, весяліцца).
• С. бярэ (хочацца смяяцца).
• Смеху варта (смешна).
• Падарваць жываты са смеху.

смехата, ✂, ж. (разм.).

Нешта смешнае, вартае насмешкі.

• З гэтых дзяцей адна с.!

смехатворны, ✂.

Легкадумны, варты смеху, кпін. Смехатворнае апраўданне.

• С. выпадак.

|| наз. смехатворнасць, ✂.

смеціць, ✂; незак.

Пакідаць дзе-н. смецце, забруджваць смеццем.

• С. на кухні.

|| зак. насмеціць, ✂.

смецце, ✂, н.

1. Адкіды, рэшткі чаго-н.

   • Згарнуць с. ў кучу.

2. Што-н. дробнае, драбяза. Не ягады, а адно с.

◊

• Выносіць смецце з дому (хаты) (разм.) — рабіць вядомым тое, чаго не павінны ведаць іншыя.

|| прым. смеццевы, ✂.

смеццеправод, ✂, м.

Вертыкальны канал у сцяне дома з адтулінамі на паверхах для скідвання смецця з кватэр.

|| прым. смеццеправодны, ✂.