смерць назоўнік | жаночы род

  1. Спыненне жыццядзейнасці арганізма.

    • Клінічная с. (прамежак часу, калі дыханне і сардэчная дзейнасць спыняцца, але тканкі яшчэ ў пэўнай ступені захоўваюць жыццяздольнасць).
    • Біялагічная с. (поўнае спыненне біялагічных працэсаў у клетках і тканках арганізма).
    • Раптоўная с.
    • Быць пры смерці (паміраць).
    • Не на жыццё, а на с. (не шкадуючы жыцця).
    • Палітычная с. (немагчымасць для каго-н. працягваць палітычную дзейнасць).
  2. у знач. выказніка: Спыненне якой-н. дзейнасці.

    • Творчая няўдача для яго — с.
    • Да смерці (размоўнае) — вельмі моцна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)