Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

смог, , м.

У вялікіх гарадах: задушлівы туман, змяшаны з выхлапнымі газамі, дымам і куродымам.

  • Над горадам вісіць с.

|| прым. смогавы, .

смоква, , ж.

Плод смакоўніцы, вінная ягада.

|| прым. смакоўны, .

смокінг, , м.

Пінжак для ўрачыстасцей з адкрытымі грудзямі і доўгімі, абшытымі шоўкам лацканамі.

|| прым. смокінгавы, .

смолакурэнне, , н.

Здабыванне смалы, шкіпінару з драўніны хваёвых дрэў.

|| прым. смалакурны, .

смолка, , ж.

  1. гл. смала.

  2. Сумесь хваёвай або яловай смалы з пахучымі рэчывамі.

    • Пахучая с.

смоль:

  • як смоль — вельмі чорны (пра валасы).

    • Барада як с.

смольны, .

Тое, што і смалісты.

|| наз. смольнасць, .

смоўж, , м.

Тое, што і слімак.

  • С. паўзе, пачаканку вязе (прыказка пра справу, якая ажыццяўляецца вельмі павольна і невядома, калі будзе скончана).

|| прым. смаўжовы, .