Verbum

абпячы́ся, ✂; зак.

Тое, што і апячыся.

|| незак. абпякацца, ✂.

абрабі́ць, ✂; зак.

1. Апрацаваць, дагледзець.

   • А. зямлю.

2. Апрацоўваючы, прыдаць чаму-н. патрэбны выгляд, якасць.

   • А. каштоўны камень.

3. Запэцкаць, забрудзіць чым-н. (разм.).

   • А. адзенне граззю.

|| незак. абрабляць, ✂.

абра́д, ✂, м.

Сукупнасць строга акрэсленых дзеянняў, якімі суправаджаецца выкананне рэлігійных рытуалаў або бытавых традыцый.

• А. хрышчэння.
• Вясельны а.

|| прым. абрадавы, ✂ і абрадны, ✂.

абрадзі́ніцца, ✂; зак. (разм.).

Тое, што і абрадзіцца.

абрадзі́цца, ✂; зак. (разм.).

Нарадзіць.

• Абрадзілася маладзіца.

абра́днасць, ✂, ж.

1. Сістэма абрадаў.

   • Зімовая народная а.

2. Абрадавы звычай.

   • Выконваць усе абраднасці.

абража́льнік, ✂, м.

Той, хто абражае каго-н.

|| ж. абражальніца, ✂.

абра́з, ✂, м.

Малюнак Бога або святога ў выглядзе партрэта ў фарбах як прадмет рэлігійнага пакланення.

• У хаце на покуці віселі абразы.

|| памянш. абразок, ✂.

абраза́, ✂, ж.

1. гл. абразіць.

2. Абразлівае слова, абразлівы ўчынак.

   • Цяжкая а.

абраза́нне, ✂, н.

1. гл. абрэзаць.

2. Рэлігійны абрад у яўрэяў і мусульман, звязаны з выдаленнем крайняй плоці ў хлопчыкаў.