Verbum

укруціцца, ✂; зак.

1. Захутацца ў што-н., абматацца чым-н.

   • У. ў коўдру.

2. Круцячыся, наматацца на што-н.

   • Лейцы ўкруціліся ў кола.

|| незак. укручвацца, ✂.

укруціць, ✂; зак.

1. Круцячы, уставіць.

   • У. лямпачку ў патрон.

2. Захутаць, завінуць.

   • У. дзіця ў коўдру.
   • У. каўбасу ў паперу.

3. Убавіць, прыкруціць што-н.

   • У. кнот у лямпе.

4. Уматаць у што-н.

   • У. канец вяроўкі ў кола.

5. Махлюючы, прысвоіць, не аддаць чаго-н. узятага, пазычанага (разм.).

   • У. дваццаць пяць тысяч рублёў.

|| незак. укручваць, ✂.

укрывальнік, ✂, м.

Той, хто займаецца ўкрывальніцтвам.

• У. крадзенага.

|| ж. укрывальніца, ✂.

укрывальніцтва, ✂, н. (спец.).

Утойванне злачынца або ўкрадзеных рэчаў, слядоў злачынства.

• Судзіць за ў.

укрыўдзіць, ✂; зак.

Моцна пакрыўдзіць.

• Хто ўкрыўдзіў малога?

укрыцце, ✂, н.

Месца, збудаванне, якое ўкрывае, абараняе ад каго-, чаго-н.

• Страляць з укрыцця.
• У. ад зенітнага агню.

укрыць, ✂; зак.

1. Закрыць з усіх бакоў.

   • У машыну брызентам.

2. Запоўніць, засеяць чым-н. па паверхні, распаўсюдзіцца па ёй.

   • Цвіль укрыла сцены.
   • Чырвань укрыла шчокі.

3. Схаваць, засцерагчы ад каго-, чаго-н.

   • Ноч укрыла партызан ад ворага.
   • У. злачынца.
   • У. маёмасць ад аблажэння падаткам (перан. утаіць).

|| незак. укрываць, ✂.

|| звар. укрыцца, ✂.

|| незак. укрывацца, ✂.

|| наз. укрыццё, ✂.

укрышыць, ✂; зак.

Накрышыць чаго-н. у што-н.

• У цыбулі ў салату.

укус, ✂, м.

1. гл. укусіць.

2. Укушанае месца.

   • Памазаць у. ёдам.

укусіць, ✂; зак.

Ухапіўшы, праткнуўшы зубамі (ці праткнуўшы джалам), раніць.

• Сабака ўкусіў за руку.
• Якая муха яго ўкусіла? (перан. Што з ім, чым ён незадаволены?; разм. жарт.).

|| наз. укус, ✂.