Verbum

сякач​¹, ✂, м. (спец.).

Востры нож, інструмент, механізм для раздраблення, сячэння чаго-н.

сякач​², ✂, м.

Дарослы самец дзіка, марскога коціка.

сякера, ✂, ж.

1. Насаджаная на тапарышча металічная прылада для сячэння з лязом з аднаго боку і абухом з другога.

   • Бацька купіў новую сякеру.

2. Прымітыўная выкапнёвая прылада з крэменю.

|| памянш. сякерка, ✂.

сякі-такі, ✂ займ. (разм.).

Нязначны, некаторы.

• Трэба навесці сякі-такі парадак.
• Ёсць сякія-такія заўвагі.

сякучая, ✂, ж.

У матэматыцы: прамая лінія, якая перасякае крывую.

• Правесці сякучую.

сяк-так, прысл.

1. З вялікай цяжкасцю, ледзь-ледзь.

   • Ён сяк-так пераплыў раку.

2. у знач. вык. Цярпіма.

   • Ну як жыццё? — Сяк-так.

сяледчык, ✂, м. (разм.).

Селядзец (часцей у прыгатаваным выглядзе).

• Есці бульбу з сяледчыкам.

сяліба, ✂, ж.

Населены пункт у сельскай мясцовасці (пасёлак, сяло і пад.).

|| прым. сялібны, ✂.

сяліцца, ✂; незак.

1. Уладжвацца на незаселеных месцах; пасяляцца, займаць пад жыллё хату, участак.

   • С. на адведзеным участку.

2. перан. Пра пачуцці, настрой і пад.: узнікаць, напаўняць.

   • Надзеі на лепшае селяцца ў душы.

|| зак. пасяліцца, ✂.

сяліць, ✂; незак.

Уладжваць на незаселеных месцах; пасяляць.

|| зак. пасяліць, ✂.

|| наз. пасяленне, ✂.