сякера, ✂, ж.

  1. Насаджаная на тапарышча металічная прылада для сячэння з лязом з аднаго боку і абухом з другога.

    • Бацька купіў новую сякеру.

  2. Прымітыўная выкапнёвая прылада з крэменю.

|| памянш. сякерка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)