сяледчык, ✂, м. (разм.).

Селядзец (часцей у прыгатаваным выглядзе).

  • Есці бульбу з сяледчыкам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)