Verbum

колер, ✂, м.

1. Светлавы тон чаго-н.; афарбоўка.

   • Блакітны к.
   • Сукенка колеру марской хвалі.

2. У жывапісе: адценне фарбы, густата, ступень яе яркасці.

|| прым. колерны, ✂.

колера...

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да колеру, напр. колераадчуванне, колеракарэктар, колерамузыка, колераспалучэнне, колераўзнаўленне, колерафатаграфія.

колеравы, ✂.

Звязаны з успрыняццем колеру.

• Колеравая слепата.

колерамузыка, ✂, ж.

Спалучэнне музыкі з колерасветлавымі эфектамі; святламузыка.

|| прым. колерамузычны, ✂.

колі, нескл., м.

Шатландская аўчарка.

колікі, ✂, ж.

Востры, рэзкі боль у жываце, у баку.

колісь, прысл. (разм.).

Калісьці, некалі ў мінулым.

• К. і мы былі маладыя.

колішні, ✂.

Які быў, меў месца ў мінулым.

• Колішнія сустрэчы з аднакласнікамі.

колкасць, ✂, ж.

1. гл. колкі.

2. З’едлівая насмешка, колкая заўвага.

   • Гаварыць колкасці.

колкі​¹ ✂ прым.

1. Які пры дакрананні колецца; калючы.

   • Колкія лапкі сасны.

2. перан. З’едлівы, злосны.

   • Колкія словы.

|| наз. колкасць, ✂.