Verbum

вымесці, ✂; зак.

1. Падмесці.

   • В. падлогу.

2. Метучы, выдаліць, выкінуць.

   • В. смецце з хаты.

|| незак. вымятаць, ✂.

вымешаць, ✂; зак.

Добра перамяшаць.

|| незак. вымешваць, ✂.

вымова, ✂, ж.

Дысцыплінарнае спагнанне, якое даецца за якую-н. правіннасць.

• Аб’явіць вымову.
• Суровая в.

вымоіна, ✂, ж.

Паглыбленне ў грунце, размытае бягучай вадой.

вымпел, ✂, м.

1. Вузкі доўгі флаг на мачце ваеннага судна.

2. Вузкі трохвугольны флажок, які служыць прыметай чаго-н.

   • Пераходны в.

3. Забяспечаны доўгім флажком або стужкай футляр, у якім змешчаны прадмет, які скідаецца з лятальнага апарата.

   • Савецкі в. на Месяцы.

вымусіць, ✂; зак.

Прымусіць зрабіць, выканаць што-н.

• В. ворага здацца.
• Вымушаны адказ (не добраахвотны).

|| незак. вымушаць, ✂.

вымучыць, ✂; зак. (разм.).

1. З цяжкасцю, з намаганнем зрабіць, стварыць.

   • В. згоду.
   • В. верш.

2. Знясіліць, змардаваць.

   • В. каня далёкай дарогай.

|| незак. вымучваць, ✂.

вымушаны, ✂.

1. гл. вымусіць.

2. Ненатуральны, не свабодны.

   • Вымушана (прысл.) усміхнуцца.

|| наз. вымушанасць, ✂.

вымысел, ✂, м.

1. Тое, што створана фантазіяй, уяўленнем.

   • Казачны в.

2. Выдумка, хлусня.

   • Не верыць вымыслам.

вымя, ✂, н.

Орган з малочнымі залозамі і саскамі ў самак млекакормячых.

• Каровіна в.