вымучыць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

  1. З цяжкасцю, з намаганнем зрабіць, стварыць.

    • В. згоду.
    • В. верш.

  2. Знясіліць, змардаваць.

    • В. каня далёкай дарогай.

|| незакончанае трыванне: вымучваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)