Verbum

выпаліцца, ✂; безас.; зак.

Кончыць паліцца.

• Выпалілася ў печы.

|| незак. выпальвацца, ✂.

выпаліць, ✂; зак.

1. Спаліць да канца, цалкам.

   • Пажар выпаліў увесь лес.
   • Сонца выпаліла пасевы.

2. Ачысціць апальваннем.

   • В. бляху.

3. Зрабіць знак, рысунак на чым-н. распаленым прадметам.

   • В. узор.
   • В. кляймо.

4. што і ў чым. Кончыць паліць, прапаліць.

   • В. у печы.

5. Вырабіць абпальваннем.

   • В. цэглу.

6. Сказаць адным дыхам (разм.).

   • В. навіну.

|| незак. выпальваць, ✂.

|| наз. выпальванне, ✂.

выпампаваць, ✂; зак.

Пампуючы, выдаліць.

• В. ваду.

|| незак. выпампоўваць, ✂.

выпаражніць, ✂; зак.

Зрабіць парожнім, апаражніць.

• В. пасудзіну.

|| незак. выпаражняць, ✂.

выпаральнасць, ✂, ж.

Здольнасць да выпарэння.

выпаратак, ✂, м. (спец.).

Шкурка неданошанай жывёліны, вынятай з жывата самкі.

• Авечы в.

|| прым. выпараткавы, ✂.

выпараць, ✂; зак.

1. Разрэзаўшы па швах, выняць,

   • В. рукаў.

2. што. Выкалаць чым-н. вострым.

   • В. вочы.

3. Поручы, прымусіць вылезці адкуль-н.

   • В. лісу з нары.

4. Знайсці, адшукаць (разм.).

   • В. рэдкую кніжку.

|| незак. выпорваць, ✂.

выпарына, ✂, ж.

Пот, які выступае на целе (звычайна ў хворага пасля гарачкі).

• Пакрыцца выпарынай.

выпарыцца, ✂; зак.

1. Ператварыцца ў пару.

   • Вада выпарылася.

2. (7 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Знікнуць, прапасці (разм.).

   • Радасць умомант выпарылася.

3. Папарыцца.

   • В. ў лазні.

|| незак. выпарацца, ✂ і выпарвацца, ✂.

|| наз. выпарэнне, ✂.

выпарыць, ✂; зак.

1. Ператварыць у пару.

   • В. вадкасць.

2. Згусціць, ачысціць, ператвараючы лішнюю вільгаць у пару.

   • В. соль (здабыць з салёнай вады).

3. Добра папарыць веткам у лазні.

4. Парай знішчыць або ачысціць.

   • В. дзежку.
   • В. прусакоў.

|| незак. выпараць, ✂ і выпарваць, ✂.

|| наз. выпарэнне, ✂ і выпарванне, ✂.