Verbum

выпаліць, ✂; зак.

1. Спаліць да канца, цалкам.

   • Пажар выпаліў увесь лес.
   • Сонца выпаліла пасевы.

2. Ачысціць апальваннем.

   • В. бляху.

3. Зрабіць знак, рысунак на чым-н. распаленым прадметам.

   • В. узор.
   • В. кляймо.

4. што і ў чым. Кончыць паліць, прапаліць.

   • В. у печы.

5. Вырабіць абпальваннем.

   • В. цэглу.

6. Сказаць адным дыхам (разм.).

   • В. навіну.

|| незак. выпальваць, ✂.

|| наз. выпальванне, ✂.