выпаліць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Спаліць да канца, цапкам.
- Пажар выпаліў увесь лес.
- Сонца выпаліла пасевы.
-
Ачысціць апальваннем.
- В. бляху.
-
Зрабіць знак, рысунак на чым-н. распаленым прадметам.
- В. узор.
- В. кляймо.
-
што і ў чым. Кончыць паліць, прапаліць.
- В. у печы.
-
Вырабіць абпальваннем.
- В. цэглу.
-
Сказаць адным дыхам (размоўнае).
- В. навіну.
|| незакончанае трыванне: выпальваць.
|| назоўнік: выпальванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)