Verbum

пракатчык, ✂, м.

Рабочы, спецыяліст па пракатцы.

пракаціцца, ✂; зак.

1. Перамясціцца куды-н. коцячыся.

   • Сляза пракацілася па твары.

2. перан. Раздацца (пра раскацістыя гукі).

   • Пракаціўся гром.

3. Праехацца для забавы, з’ездзіць куды-н. ненадоўга.

   • П. на самакаце.

|| незак. пракочвацца, ✂.

пракаціць, ✂; зак.

1. Перамясціць коцячы.

   • П. бочку.

2. Правесці для забавы.

   • П. на машыне.

3. Хутка праехаць (разм.).

   • Нехта пракаціў на веласіпедзе.

◊

• Пракаціць на вараных (уст.) — не выбраць, праваліць на выбарах [першапач., пры балаціроўцы шарамі, пакласці чорныя, нявыбарчыя шары].

|| незак. пракатваць, ✂ і пракочваць, ✂.

пракачацца, ✂; зак.

1. Разгладзіцца качалкай, качалкамі.

   • Бялізна добра пракачалася.

2. Правесці які-н. час лежачы, качаючыся.

   • П. на канапе паўдня.

пракашляць, ✂; зак.

1. Кашляючы, ачысціць горла ад чаго-н.

   • П. макроту.

2. Падвергнуцца прыступам кашлю на працягу якога-н. часу.

   • Пракашляў усю ноч.

|| незак. пракашліваць, ✂.

праквасіцца, ✂; зак.

Скіснуць (у 1 знач.).

|| незак. праквашвацца, ✂.

праквасіць, ✂; зак.

Даць скіснуць (у 1 знач.), падвергнуць квашанню.

• П. капусту.

|| незак. праквашваць, ✂.

пракідаць, ✂; зак.

Правесці які-н. час, кідаючы што-н.

• Паўдня пракідаў гной у талацэ.

пракінуць, ✂; зак. (разм.).

1. Кінуць паміж чаго-н.

   • П. вяроўку паміж сукоў.

2. Злічыць на лічыльніках.

   • П. на лічыльніках.

3. Кідаючы, не трапіць у цэль.

   • П. шайбу.

|| незак. пракідваць, ✂.

пракіпець, ✂; зак.

1. Прабыць у стане кіпення які-н. час.

   • Вада пракіпела дваццаць мінут.

2. Добра пакіпець, даходзячы да гатоўнасці.

   • Суп пракіпеў.