Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ашука́нства, , н.

Падман, жульніцтва, махлярства, несумленны ўчынак з карыслівай мэтай.

  • А. ў гульні.

ашука́цца, ; зак.

  1. Памыліцца, пралічыцца.

    • А. ў падліках.
  2. Расчаравацца ў кім-, чым-н.

    • А. ў сваім выбары.

|| незак. ашуквацца, .

ашука́ць, ; зак.

  1. Увесці ў зман, абысціся несумленна з кім-н.

    • На цэлых семнаццаць тысяч ашукала прадаўшчыца.
  2. Спакусіць, зачараваўшы.

    • Хлопец ашукаў дзяўчыну.

|| незак. ашукваць, .

ашчад...

Скарачэнне ў знач. ашчадны, напр. ашчадбанк, ашчадкаса, ашчадкніжка.

ашча́дак, , м. (разм.).

Грошы або іншыя каштоўнасці як вынік ашчады.

  • Гаспадыня заўсёды мела а.

ашчаджа́цца, ; незак.

Эканомна, з асцярогаю выдаткоўваць.

  • Тут кожная капейка ашчаджаецца.

|| наз. ашчада, .

ашчаджа́ць, ; незак.

Эканомна, па-гаспадарску выдаткоўваць; берагчы.

  • А. грошы.

|| наз. ашчада, .

ашча́длівы, .

Які ашчадна адносіцца да маёмасці; эканомны, беражлівы.

  • А. гаспадар.

|| наз. ашчадлівасць, .

ашча́дны, .

  1. Які мае адносіны да захоўвання грашовых укладаў.

    • А. банк.
    • Ашчадная кніжка.
  2. Тое, што і ашчадлівы.

    • А. чалавек.

|| наз. ашчаднасць, .

ашчапе́рыць, ; зак. (разм.).

Моцна абхапіць, абняць.

  • Дзіця ашчаперыла маці за шыю.