Verbum

аўтэ́нтык, ✂, м. (кніжн.).

Арыгінал чаго-н., не копія.

аўтэнты́чны, ✂ (кніжн.).

Які адпавядае арыгіналу, правільны, сапраўдны.

• А. тэкст.

|| наз. аўтэнтычнасць, ✂.

аўцабы́к, ✂, м.

Млекакормячая жывёліна з прыметамі барана і быка.

аўцама́тка, ✂, ж. (спец.).

Авечка, якая дае прыплод.

аўча́р, ✂, м.

Работнік, які даглядае авечак.

аўча́рка, ✂, ж.

Парода дужых сабак, якія выкарыстоўваюцца для вартаўнічай і вышуковай службы.

аўча́рня, ✂, ж.

Хлеў для авечак, авечнік.

• Калгасная а.

аўчы́на, ✂, ж.

Вырабленая авечая шкура.

• Кажух з аўчын.

|| памянш. аўчынка, ✂.

• А. вырабу не варта (аб справе, якая не апраўдвае клопатаў).

|| прым. аўчынны, ✂.

афарбо́ўка, ✂, ж.

1. гл. фарбаваць.

2. Колер або спалучэнне колераў.

   • Прыгожая а. птушкі.

3. перан. Сэнсавае, выразнае адценне чаго-н.

   • Стылістычная а. слова.

афармі́цель, ✂, м.

Работнік па афармленню чаго-н.

|| ж. афарміцельніца, ✂.

|| прым. афарміцельскі, ✂.