Verbum

пражытачны, ✂.

Неабходны для таго, каб пражыць, праіснаваць.

• П. мінімум.

пражыцца​¹, ✂; незак.

Падвяргацца пражанню.

• Боб пражыцца.

|| зак. спражыцца, ✂.

пражыцца​², ✂; зак. (разм.).

Растраціўшы, пражыўшы ўсе свае грошы, застацца без сродкаў.

• П. за адпачынак.

|| незак. пражывацца, ✂.

пражыццё, ✂, н.:

• на пражыццё — тое, што і на пражытак (гл. пражытак).

пражыць​¹, ✂; незак.

1. Апрацоўваць моцным жарам перад спажываннем.

   • П. гарох.

2. каго-што і без дапаўнення. Моцна пячы (пра сонца, полымя і пад.).

   • Цэлы дзень пражыла сонца.

3. каго і без дапаўнення., перан.. Мучыць, выклікаць смагу.

   • Яго пражыла смага.

|| зак. спражыць, ✂.

|| наз. пражанне, ✂.

пражыць​², ✂; зак.

1. Прабыць жывым, праіснаваць які-н. час.

   • П. дзевяноста шэсць гадоў.

2. Правесці некаторы час, жывучы дзе-н. ці якім-к. чынам.

   • П. сем гадоў на Далёкім Усходзе.

3. Патраціць на існаванне.

   • П. усе грошы.

|| незак. пражываць, ✂.

пражэкт, ✂, м.

1. План на будучае (уст.).

2. Нездзяйсняльны праект (у 3 знач.; іран.).

   • Строіць пражэкты.

пражэктар, ✂, м.

Прыбор з крывалінейнымі люстрамі, які пасылае яркі пучок прамянёў у пэўным напрамку.

|| прым. пражэктарны, ✂.

пражэктарыст, ✂, м.

Спецыяліст па рабоце з пражэктарамі.

пражэкцёр, ✂, м.

Той, хто займаецца пражэкцёрствам.

|| ж. пражэкцёрка, ✂.

|| прым. пражэкцёрскі, ✂.