пражыць1,
-
Апрацоўваць моцным жарам перад спажываннем.
- П. гарох.
-
каго-што і без дапаўнення. Моцна пячы (пра сонца, полымя
і пад. ).- Цэлы дзень пражыла сонца.
-
каго і без дапаўнення.,
перан. . Мучыць, выклікаць смагу.- Яго пражыла смага.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)