Verbum

пражыць​², ​^✂; зак.

1. Прабыць жывым, праіснаваць які-н. час.

   • П. дзевяноста шэсць гадоў.

2. Правесці некаторы час, жывучы дзе-н. ці якім-к. чынам.

   • П. сем гадоў на Далёкім Усходзе.

3. Патраціць на існаванне.

   • П. усе грошы.

|| незак. пражываць, ✂.