Verbum

аўстры́йцы, ✂, м.

Народ германскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Аўстрыі.

|| ж. аўстрыйка, ✂.

|| прым. аўстрыйскі, ✂.

аўсю́к, ✂, м.

Расліна сямейства злакавых, падобная на авёс.

|| прым. аўсюковы, ✂.

аўся́нік, ✂, м.

Крылатае насякомае, якое жыве ўсяго некалькі дзён; падзёнка.

• Рыба добра бярэцца на аўсянікаў.

аўся́ніца, ✂, ж.

Кармавая расліна з сямейства злакавых.

• А. лугавая.

|| прым. аўсянічны, ✂.

аўся́нішча, ✂, н.

Поле, з якога сабраны авёс або на якім папярэдняй культурай быў авёс.

• Араць а.

аўся́нка​¹, ✂, ж.

Аўсяныя крупы або каша з такіх круп.

• Наварыць аўсянкі.

аўся́нка​², ✂, ж.

Пеўчая птушка з атрада вераб’іных.

• Чаротная а.

|| прым. аўсянкавы, ✂.

аўт, ✂, м.

1. У спартыўных гульнях: становішча, калі мяч (шайба) аказваецца за межамі гульневага поля, пляцоўкі.

2. У боксе: вокрык суддзі, які азначае, што баксёр накаўціраваны.

аўта...

Скарачэнне ў знач.:

1. аўтаматычны, напр. аўтазборка, аўтарэзка;
2. самаходны, напр. аўтаплуг, аўтадрызіна;
3. аўтамабільны, напр. аўтакалона, аўтапрабег, аўтабаза;
4. свой, сама-, напр. аўтагравюра, аўтапартрэт, аўтабіяграфія.

аўтаба́за, ✂, ж.

Аўтатранспартнае прадпрыемства са стаянкамі для машын і майстэрнямі для рамонту.

|| прым. аўтабазаўскі, ✂.