Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

сем’янін, , ж.

Той, хто мае неабходныя для сямейнага жыцця якасці.

  • Бачу, што ты будзеш добрым сем’янінам.

|| ж. сем’янінка, .

семяннік, , м. (спец.).

Мужчынская палавая залоза.

|| прым. семянніковы, .

семярык, , м.

  1. Мера або прадмет, якія змяшчаюць у сабе сем якіх-н. адзінак.

    • С. пшаніцы.
  2. Сем коней у адной запрэжцы.

|| прым. семярычны, .