Verbum

рэкнуць, ✂; зак. (разм.).

Сказаць што-н., абазвацца.

• Р. слоўца (неабдумана, неасцярожна сказаць што-н.).

рэкорд, ✂, м.

Найлепшы вынік, дасягнуты ў працы, спорце.

• Устанавіць сусветны р.
• Пабіць чый-н. р.
• Р. трываласці (перан. вышэйшая ступень трываласці).

рэкордны, ✂.

Які з’яўляецца рэкордам, найвышэйшы.

• Рэкордныя вынікі.
• Р. ўраджай.
• Закончыць работу ў рэкордна (прысл.) кароткі тэрмін.

рэкрут, ✂, м.

У Расіі з 1705 па 1874 гг.: салдат-навабранец.

• Здаць у рэкруты (па воінскаму абавязку).
• Пайсці ў рэкруты (па найму).

|| прым. рэкруцкі, ✂.

• Рэкруцкая павіннасць.

рэкрутчына, ✂, ж.

У старой Расіі: рэкруцкая воінская павіннасць.

рэкрэацыя, ✂, ж. (спец.).

Адпачынак, аднаўленне сіл пасля працы.

|| прым. рэкрэацыйны, ✂.

• Рэкрэацыйная зала (у навучальнай установе; уст.).
• Р. лес (прызначаны для адпачынку, аднаўлення сіл).

рэктар, ✂, м.

Кіраўнік універсітэта і некаторых іншых вышэйшых навучальных устаноў.

|| прым. рэктарскі, ✂.

рэктарат, ✂, м.

1. Адміністрацыйны орган, які ўзначальваецца рэктарам.

   • Пасяджэнне рэктарата.

2. Памяшканне, дзе знаходзіцца гэты орган.

|| прым. рэктаратны, ✂.

рэктыфікаваць, ✂; зак. і незак. (спец.).

Ачысціць (ачышчаць) (вадкасць) перагонкай.

• Р. спірт.

|| наз. рэктыфікацыя, ✂.

|| прым. рэктыфікацыйны, ✂.

рэктыфікат, ✂, м. (спец.).

Прадукт рэктыфікацыі.

|| прым. рэктыфікатны, ✂.