Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

рэзка, , ж.

Дробна парэзаная салома; сечка.

рэзкі, .

  1. Які праяўляецца з вялікай сілай, вастрынёй.

    • Р. вецер.
    • Рэзкія болі.
  2. Раптоўны і вельмі значны.

    • Рэзкае павышэнне паспяховасці навучэнцаў.
    • Рэзкае пахаладанне.
  3. Занадта моцны.

    • Р. крык.
    • Р. пах.
    • Рэзкае святло.
  4. Пазбаўлены мяккасці, плаўнасці, парывісты.

    • Рэзкія рухі.
  5. Які вызначаецца выразнымі абрысамі, не расплыўчаты.

    • Рэзкія лініі.
    • Рэзкія рысы твару.
  6. Прамы і жорсткі, востры.

    • Рэзкая крытыка.
    • Рэзкія словы.
    • Р. соус.

|| наз. рэзкасць, .

рэзнуцца, ; зак. (разм.).

Моцна стукнуцца аб што-н., у што-н.

  • Р. аб дрэва.

рэзнуць, ; зак. (разм.).

  1. гл. рэзаць.

  2. Моцна ударыць чым-н.

    • Р. калом па спіне.

рэзультат, , м.

Тое, што і вынік.

|| прым. рэзультатны, .

рэзультатыўны, .

Прадуктыўны па сваіх выніках.

  • Самы р. ігрок.

|| наз. рэзультатыўнасць, .

рэзус, , м.

  1. Вузканосая малпа роду макак.

  2. Тое, што і рэзус-фактар (разм.).

    • Адмоўны р.
    • Дадатны р.

|| прым. рэзусны, .

рэзус-фактар, , м. (спец.).

Складанае арганічнае рэчыва, якое змяшчаецца ў крыві малпаў пароды рэзус і ў людзей і абумоўлівае сумяшчальнасць і несумяшчальнасць крыві донара і таго, каму пераліваюць яго кроў, або цяжарнай жанчыны і плода.

рэзчык1, , м.

  1. Майстар па мастацкай разьбе, разьбяр.

    • Р. па дрэве, па косці, па мармуру.
  2. Рабочы, які займаецца рэзкай чаго-н. (спец).

    • Р. паперы.

|| ж. рэзчыца, .

|| прым. рэзчыцкі, .

рэзчык2, , м. (спец.).

Тое, што і разец (у 1 знач.).

|| прым. рэзчыцкі, .