Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджотуыэ
абвгдежзйклмнпстўфхцчшя

рэгулярны, ✂.

  1. Які раўнамерна і правільна адбываецца праз пэўныя прамежкі часу.

    • Р. агляд.
    • Рэгулярнае харчаванне.

  2. Які мае правільную і пастаянную арганізацыю.

    • Рэгулярныя войскі.

|| наз. рэгулярнасць, ✂.

рэгулятар, ✂, м.

  1. Прыбор для рэгулявання чаго-н. (спец.).

  2. Тое, што рэгулюе, накіроўвае развіццё чаго-н.

    • Р. цэн.