Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

рэанімаваць, ; зак. і незак.

Правесці (-водзіць) рэанімацыю.

  • Р. арганізм.

рэаніматар, , м.

Урач — спецыяліст па рэанімацыі.

|| прым. рэаніматарскі, .

рэанімацыя, , ж.

Ажыўленне арганізма ў перыяд агоніі і клінічнай смерці.

|| прым. рэанімацыйны, .

  • Рэанімацыйнае аддзяленне клінікі.

рэарганізаваць, ; зак. і незак.

Арганізаваць на новых пачатках, пераўтварыць (-раць).

|| наз. рэарганізацыя, .

|| прым. рэарганізацыйны, .

рэастат, , м. (спец.).

Прыбор для рэгулявання сілы току і яго напружання.

|| прым. рэастатны, .