Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

рэанімаваць, ; зак. і незак.

Правесці (-водзіць) рэанімацыю.

  • Р. арганізм.

рэаніматар, , м.

Урач — спецыяліст па рэанімацыі.

|| прым. рэаніматарскі, .

рэанімацыя, , ж.

Ажыўленне арганізма ў перыяд агоніі і клінічнай смерці.

|| прым. рэанімацыйны, .

  • Рэанімацыйнае аддзяленне клінікі.

рэарганізаваць, ; зак. і незак.

Арганізаваць на новых пачатках, пераўтварыць (-раць).

|| наз. рэарганізацыя, .

|| прым. рэарганізацыйны, .

рэастат, , м. (спец.).

Прыбор для рэгулявання сілы току і яго напружання.

|| прым. рэастатны, .

рэбус, , м.

Загадка, у якой слова або фраза, што трэба разгадаць, падаецца ў выглядзе камбінацыі малюнкаў, знакаў і літар.

  • Рашаць рэбусы.
  • Гаварыць рэбусамі (перан. незразумела, з намёкамі).

|| прым. рэбусны, .

рэвальвацыя, , ж. (спец.).

Афіцыйнае павышэнне залатога забеспячэння грашовай адзінкі краіны або фактычнае павышэнне яе валютнага курсу.

|| прым. рэвальвацыйны, .

рэвальвер, , м.

Многазарадная ручная агнястрэльная зброя з рухомым барабанным магазінам.

  • Страляць з рэвальвера.
  • Спартыўны р.

|| прым. рэвальверны, .

  • Рэвальверны станок (спец.) — такарны або свідравальны станок з рухомай галоўкай.

рэвальвершчык, , м.

Токар, які працуе на рэвальверным станку.

рэвалюцыйны, .

  1. гл. рэвалюцыя.

  2. Які выражае ідэі рэвалюцыі, накіраваны на ажыццяўленне рэвалюцыі.

    • Рэвалюцыйная барацьба.
    • Р. рух.
  3. Устаноўлены рэвалюцыяй, які замацоўвае яе дасягненні.

    • Р. ўрад.
    • Рэвалюцыйная законнасць.
  4. Які ўносіць рэвалюцыю (у 2 знач.) у якую-н. галіну жыцця.

    • Рэвалюцыйныя пераўтварэнні ў тэхніцы.

|| наз. рэвалюцыйнасць, .