Verbum

спрактыкаваны, ✂.

Умудроны жыццём, які мае практычныя веды ў якой-н. галіне.

• С. аграном.

|| наз. спрактыкаванасць, ✂.

спрактыкавацца, ✂; зак.

Набыць вопыт, навык у якой-н. справе.

• С. ў закладцы сіласу.

спракудзіць, ✂; зак. (разм.).

Насваволіць, нагарэзнічаць.

• Спракудзіў Сашка, за што і атрымаў дубца.

спрасавацца, ✂; зак.

Зляжаўшыся, ушчыльніцца пад цяжарам, ціскам.

• Салома спрасавалася.

|| незак. спрасоўвацца, ✂.

|| наз. спрасоўванне, ✂.

спрасонку, прысл. (разм.).

Не зусім прачнуўшыся, у паўсонным стане.

• С. часам і ў дзверы не трапіш.

спрасціцца, ✂; зак.

Стаць больш простым (звычайна пра склад, структуру чаго-н.).

• Канструкцыя збудавання спрасцілася.

|| незак. спрашчацца, ✂.

спрасціць, ✂; зак.

1. Зрабіць больш простым, менш складаным (звычайна пра структуру чаго-н.).

   • С. канструкцыю машыны.
   • С. працэс вытворчасці.

2. Падаць што-н. прасцей, чым раней было.

   • С. правілы арфаграфіі.

|| незак. спрашчаць, ✂.

|| наз. спрашчэнне, ✂.

спрат, ✂, м. (разм.).

1. Памяшканне для захоўвання чаго-н.

2. Патаемнае месца, тайнік.

   • Турысты наведалі спраты старадаўніх крэпасцей.

спраўдзіцца, ✂; зак.

1. Ажыццявіцца, здзейсніцца; збыцца.

   • Нашы мары спраўдзіліся.

2. Пацвердзіцца.

   • Чуткі спраўдзіліся.

|| незак. спраўджвацца, ✂.

|| наз. спраўджванне, ✂.

спраўдзіць, ✂; зак. (разм.).

1. Ажыццявіць, здзейсніць; выканаць.

   • С. сваю мару.

2. Апраўдаць што-н. (звычайна пра надзеі і пад.).

   • С. бацькоўскія надзеі і спадзяванні.

3. Правільна прадказаць што-н. (разм.).

   • На гэты раз сіноптыкі спраўдзілі.

|| незак. спраўджваць, ✂.

|| наз. спраўджванне, ✂.